ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ: ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΜΝΗΜΗΣ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ, ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ!

Η μέρα της εργατικής πρωτομαγιάς βρίσκει τους εργαζόμενους και τη νεολαία στο στόχαστρο. Η κρίση και όλες οι πολιτικές που εφαρμόστηκαν τα τελευταία χρόνια από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, τους συμμάχους της, στα χνάρια των ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, συσσωρεύουν όλο και περισσότερα βάρη στα λαϊκά νοικοκυριά. Εντείνουν την ανασφάλεια στην εργασιακή προοπτική των νέων ανθρώπων, αφήνουν στο παρελθόν όλα τα εργασιακά και μορφωτικά δικαιώματα. Παρά τις ψεύτικες εξαγγελίες της κυβέρνησης για το ‘’τέλος των μνημονίων’’, αυτήν η κατάσταση δε φαίνεται να αλλάζει. Η ανάπτυξη που υπόσχονται είναι τα εργασιακά κάτεργα των ελεύθερων ωραρίων, των πολύ χαμηλών μισθών, της εξοντωτικής εργασίας, που αυξάνει τα κέρδη των επιχειρήσεων, αλλά δε έχει να δώσει καμία θετική υπόσχεση στους εργαζόμενους.

Την ίδια στιγμή η ‘’αντιπολίτευση’’  της ΝΔ μεταφράζεται σε δηλώσεις όπως αυτές του προέδρου της, για το δώρο των Χριστουγέννων. Ειδικά τη φετινή χρονιά που είναι προεκλογική περίοδος, βιώνουμε μια διαρκή υπόσχεση μιας δήθεν παροχολογίας, συζητήσεις και διαφωνίες μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ, όχι για την ουσία της βάρβαρης πολιτικής, αλλά για το ποιος μπορεί να την εφαρμόσει πιο κερδοφόρα για την ντόπια και διεθνή ολιγαρχία. Κανέναν εφησυχασμό δεν πρέπει να έχουμε και απέναντι στους φασίστες και τους νεοναζί της ΧΑ, που όπου το φασιστικό πρόγραμμα εφαρμόστηκε ( βλ. Αυστρία) σήμαινε ακόμα πιο βαριά μέτρα για τους εργαζόμενους.

Απέναντι λοιπόν σε όλα αυτά, χρειάζεται η μαζική αγωνιστική απάντηση από το εργατικό και το λαϊκό κίνημα. Μια απάντηση που δεν περνάει μέσα από τον αστικοποιημένο συνδικαλισμό των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, που καλούν τους εργαζόμενους σε συνεργασία με τους δυνάστες τους, που με βία και νοθεία (όπως φάνηκε και στο τελευταίο συνέδριο της ΓΣΕΕ) έχουν ξευτιλίσει κάθε έννοια εργατικού συνδικαλισμού. Η κατάσταση αυτή στο εργατικό κίνημα που πλέον έχει παγιωθεί σε πολλά εργατικά κέντρα, στις ομοσπονδίες και σε μεγάλα συνδικάτα, δεν μπορεί να αλλάξει απλά και μόνο με μία μάχη συσχετισμών ή και μεμονομένων κινήσεων, που δεν αμφισβητούν την πρωτοκαθεδρία της ΓΣΕΕ στο εργατικό κίνημα, στο κάλεσμα των απεργιών (βλ. ΠΑΜΕ).

Οι εργαζόμενοι, η νεολαία και τα λαϊκά στρώματα έχουν ανάγκη από ένα εργατικό κίνημα το οποίο θα συγκροτείται με εργατική δημοκρατία μέσα στα σωματεία. Θα έχει στα σπλάχνα του τα πιο πληττόμενα κομμάτια των εργαζόμενων δουλεύουν ανασφάλιστοι, με επισφαλείς σχέσεις εργασίας, που μετεωρίζονται στη χρόνια ανεργία. Θα ενώνει τους εργαζόμενους με αιτήματα που θα απαιτούν αξιοβίωτη ζωή και θα βάζουν πολιτικούς στόχους ανατροπής απέναντι στα θεμέλια της αντιλαϊκής πολιτικής, την ΕΕ, το Ευρώ, τα μνημόνια και το χρέος. Το εργατικό κίνημα δεν μπορεί να είναι χειροκροτητής ή να διαπραγματεύεται με κυβερνήσεις, αλλά με απεργίες και αγώνες επιβολής να μάχεται για τη διεύρυνση των εργατικών δικαιωμάτων και κατακτήσεων. Να μπορεί να αρθρώνει λόγο για τα μεγάλα πολιτικά ζητήματα που απασχολούν τους εργαζόμενους και να μη μένει μόνο σε αμυντικούς αγώνες που είναι μεν αναγκαίοι αλλά όχι επαρκείς για να πάνε τα πράγματα αλλιώς. Να γίνει δύναμη πάλης ενάντια σε ιμπεριαλισμό, πόλεμο, φασισμό, ρατσισμό.

Η ΔΥΝΑΜΗ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ- ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ στο ΔΗΜΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ, καλεί στην αγωνιστική, ανεξάρτητη,  ταξική  συγκέντρωση που καλείται από σωματεία και εργατικές συλλογικότητες στην Καμάρα την Τετάρτη 1^η Μάη, στις 11πμ.

ΔΥΝΑΜΗ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ- ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ στο ΔΗΜΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Συμμετέχουμε στην

Η Πόλη Ανάποδα-Δύναμη Ανατροπής

εκλογική συνεργασία στο δήμο Θεσσαλονίκης