Τρίτη 29 Οκτωβρίου 2019

Στις 30 του Οκτώβρη (ξανα)δικάζουν την Αλληλεγγύη, την αντίσταση στην αρπαγή των σπιτιών μας


Στις 30 του Οκτώβρη (ξανα)δικάζουν την Αλληλεγγύη, την αντίσταση στην αρπαγή των σπιτιών μας
ΤΕΤΑΡΤΗ 30-10, 11.30π.μ., 
ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
Μία ακόμη δίκη μελών του ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΥ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΩΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ για τη δράση τους ενάντια στους πλειστηριασμούς γίνεται την Τετάρτη 30/10/2019. Στο εδώλιο θα καθίσουν ο δάσκαλος και δημοτικός σύμβουλος Αμπελοκήπων-Μενεμένης Ηλίας Σμήλιος και ο δικηγόρος, πρ. μέλος του Δ.Σ. του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης Ζήσης Κλεισιάρης. Κατηγορούνται για «παρακώλυση συναγωνισμού» και «παράνομη βία», γιατί συμμετείχαν, με άλλα λόγια, μαζί με εκατοντάδες άλλους ανθρώπους στις συγκεντρώσεις που καλούσε ο ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ κάθε Τετάρτη στο Ειρηνοδικείο Θεσσαλονίκης, για να στήσουμε ασπίδα προστασίας για το σπίτι και τη μικρή περιουσία φτωχών λαϊκών οικογενειών που επιδιώκουν να αρπάξουν οι τράπεζες και τα κοράκια τους οι μεγαλοσυμβολαιογράφοι.
ΑΛΛΑ «συναγωνισμός» για την εξουσία τίποτα άλλο δεν σημαίνει παρά την φροντίδα για τα κέρδη των καπιταλιστών, να αρπάζει δηλ. όσο πιο εύκολα γίνεται ο τραπεζίτης το σπίτι ή το μαγαζάκι ενός φτωχού εργαζόμενου…
ΑΛΛΑ η «βία» για την εξουσία είναι παράνομη όταν οι από κάτω αποκτούν φωνή και προστατεύουν τα δικαιώματά τους, όπως η στέγη και νόμιμη όταν οι καπιταλιστές και οι μηχανισμοί κρατικής βίας και καταστολής με κάθε τρόπο τους το απαγορεύουν…
ΑΛΛΑ η εξουσία μετατρέπει εύκολα αγωνιστές σε κατηγορούμενους, αδιαφορώντας για το ποιος είναι ο «κατήγορος», στην περίπτωσή μας η πρ. πρόεδρος του Συμβολαιογραφικού Συλλόγου Θεσ/νίκης, η οποία κατηγορήθηκε από την εισαγγελία για υπεξαίρεση δημόσιου χρήματος και μια άλλη συμβολαιογράφος που επανειλημμένα κατηγορήθηκε από το κίνημα κατά των πλειστηριασμών για παρατυπίες…

Να μπει τέλος στην ομηρία της ελαστικής εργασίας στους Δήμους! Μετατροπή τώρα όλων των συμβάσεων σε αορίστου χρόνου

Να μπει τέλος στην ομηρία της ελαστικής εργασίας στους Δήμους
Μετατροπή τώρα όλων των συμβάσεων σε αορίστου χρόνου

ΜΟΝΙΜΗ ΚΑΙ ΣΤΑΘΕΡΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ

Οι δήμοι σε ολόκληρη την Ελλάδα αποτελούν το φυτώριο κάθε μορφής ελαστικών εργασιακών σχέσεων . Εδώ και δεκαετίες  οι κοινωνικές ανάγκες εξυπηρετούνται από συμβασιούχους ενώ στα τελευταία χρόνια της κρίσης γιγαντώθηκε ακόμα περισσότερο η ελαστική εργασία. Αμέτρητες είναι οι μορφές συμβάσεων και σχέσεων εργασίας στους δήμους και στη χειρότερη θέση βρίσκονται οι “ωφελούμενοι” του ΟΑΕΔ. Με τις  8μηνες  συμβάσεις  των  λεγόμενων  κοινωφελών  προγραμμάτων δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενοι αμείβονται με μισθούς πείνας και ανακυκλώνουν την ανεργία τους. Στο δήμο Θεσσαλονίκης αυτή τη στιγμή εργάζονται 538 “ωφελούμενοι” με το τρέχον πρόγραμμα που λήγει τον Φλεβάρη ενώ συνάδελφοι σε άλλους δήμους πετιούνται ξανά στην ανεργία από το προηγούμενο πρόγραμμα που είχε πάρει 4μηνη παράταση.
Κυβέρνηση και Δήμαρχοι όλου του κοινοβουλευτικού  φάσματος,  δεν θέλουν να κρατήσουν  κανέναν στη δουλειά, γιατί συμφωνούν στην ανακυκλούμενη ανεργία και στην μαύρη φθηνή δουλειά των 540 ευρώ, με αυτά  τα προγράμματα. Δυστυχώς ακόμα και η πλειοψηφία των σωματείων στους ΟΤΑ δεν αποδέχεται την συμμετοχή συμβασιούχων και  τους αφήνει απροστάτευτους στα νύχια αδίστακτων εργατολόγων που αρπάζουν ακόμα και ένα μισθό από το 8μηνο για να πουλήσουν ελπίδα περί ασφαλιστικών μέτρων και παράτασης. Οι δικαστές  μιλάνε  για δικαιοσύνη, ίσες ευκαιρίες και ισονομία λες και η μόνιμη- σταθερή  δουλειά είναι προνόμιο για λίγους καθώς είναι  οι ίδιοι που βρήκαν συνταγματικά τα Μνημόνια, τις περικοπές, τα χαράτσια, τα ξεπουλήματα δημόσιας περιουσίας, τα 100 δισ που χαρίστηκαν στους τραπεζίτες για να  σωθούν. Το μόνο  δήθεν αντισυνταγματικό που βρήκαν είναι η μετατροπή των συμβάσεων σε αορίστου χρόνου! Ωστόσο και στο παρελθόν αλλά και πρόσφατα, έχουν βρεθεί ΛΥΣΕΙΣ ως δια μαγείας, όπως το Π.Δ. Παυλόπουλου και πρόσφατα η μονιμοποίηση 5.000 πυροσβεστών
Ο συντονισμός όλων ενάντια στην ελαστική εργασία είναι ο δρόμος για την απόκρουση της επέκτασης των κάθε είδους ελαστικών μορφών απασχόλησης σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Είναι αγώνας για το δικαίωμα στη μόνιμη δουλειά όλων, είναι αγώνας ενάντια στην ιδιωτικοποίηση των κρατικών κοινωνικών δομών και υπηρεσιών. Μόνο έτσι μπορούμε να καταργήσουμε στην πράξη τα Μνημόνια και τις πολιτικές που μας στερούν το δικαίωμα στη ζωή.
Στηρίζουμε την προσπάθεια δράσης των εργαζομένων σε κάθε μορφή ελαστικής εργασίας, σε κάθε Δήμο και χώρο δουλειάς  με συσκέψεις, συνελεύσεις, συγκρότηση επιτροπών αγώνα συμβασιούχων για ένα αγώνα  με πολύμορφες δράσεις και συντονισμό, με στόχο τη μετατροπή όλων των συμβάσεων σε αορίστου χρόνου για  να σταματήσει η ομηρία των κοινωφελών και όλων των συμβασιούχων
 Αν θέλουν  να συμβάλουν σε κάτι οι δήμαρχοι-αφεντικά , είναι  να ορίσουν ΑΜΕΣΗ συνάντηση με την κυβέρνηση, με το ΑΙΤΗΜΑ να παραμείνουν όλοι στη ΔΟΥΛΕΙΑ, και  ΑΠΑΙΤΩΝΤΑΣ ταυτόχρονα  την κατάργηση  των ελαστικών εργασιακών σχέσεων, κλείνοντας τους Δήμους. Μπορούμε να αλλάξουμε την άσχημη κατάσταση, εάν σταματήσουμε να είμαστε γονατιστοί.

  • για να μπει τέλος στην ομηρία /  ΚΑΜΙΑ ΑΠΟΛΥΣΗ ΣΥΜΒΑΣΙΟΥΧΟΥ
  • για την κατάργηση κάθε μορφής προσωρινής και ελαστικής εργασίας
  • για ΜΟΝΙΜΗ-ΣΤΑΘΕΡΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ
  • για ΙΣΗ ΑΜΟΙΒΗ ΓΙΑ ΙΔΙΑ ΕΡΓΑΣΙΑ & ΠΛΗΡΩΜΗ ΟΛΩΝ ΜΕ ΤΗΝ ΣΣΕ.
  • για αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις
  • για το σταμάτημα των ιδιωτικοποιήσεων 
Δύναμη Ανατροπής-Αντικαπιταλιστική Κίνηση στο Δ. Θεσ/νίκης, 
           

Πέμπτη 17 Οκτωβρίου 2019

Αλληλεγγύη στον κουρδικό λαό - Συγκέντρωση Πέμ. 17/10, 6.00, Άγ. Βενιζέλου

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΤΩΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΩΝ ΣΤΗ ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΕ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤ(ΡΙ)ΩΝ

Συγκέντρωση και διαδήλωση την Πέμπτη 17 Οκτώβρη στις 18.00, στο Άγαλμα Βενιζέλου

  • Να σταματήσει η τουρκική εισβολή στο συριακό Κουρδιστάν.
  • Να κλείσουν οι βάσεις των ιμπεριαλιστών - Έξω το ΝΑΤΟ.
  • Αλληλεγγύη στη Ροτζάβα, στους Κούρδους και τις Κούρδισσες των αυτόνομων κοινοτήτων και στους Τούρκους αντιφρονούντες.
  • Να κλείσει η Μόρια και όλα τα στρατόπεδα κολαστήρια.
  • Να καταργηθεί η ρατσιστική συμφωνία ΕΕ - Τουρκίας.
  • Ελεύθερη μετακίνηση, χαρτιά, στέγη, δουλειά, παιδεία και φροντίδα υγείας για όλους και όλες τους πρόσφυγες και μετανάστ(ρι)ες

Κυριακή 6 Οκτωβρίου 2019

Μετρό: Δεν φταίνε τα αρχαία για τις καθυστερήσεις, αλλά οι εργολάβοι και οι κυβερνήσεις


Μετρό: Δεν φταίνε τα αρχαία για τις καθυστερήσεις, αλλά οι εργολάβοι και οι κυβερνήσεις
Παραμονή των αρχαιοτήτων στον σταθμό Βενιζέλου
Υπεράσπιση της ιστορίας, της ποιότητας ζωής, των δικαιωμάτων των εργαζομένων στο μετρό
Τέρμα στα παιχνίδια εργολάβων-Κυβέρνησης-δημοτικής αρχής
Δευτέρα 7/10, 17:30, Δημαρχείο του Δήμου Θεσσαλονίκης: θα συζητηθεί το θέμα σε ειδική συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου
Με αξιοσημείωτη ταχύτητα και χωρίς «περιττούς» διαλόγους διαδραματίζεται η παρωδία που στήθηκε από την κυβέρνηση και τις τοπικές αρχές γύρω από το μετρό της Θεσσαλονίκης και ιδιαίτερα για το ζήτημα των αρχαιοτήτων στο σταθμό της Βενιζέλου. Έτσι, ζούμε το τελευταίο διάστημα την ολική επαναφορά ενός θέματος για το οποίο είχε ήδη δρομολογηθεί εδώ και καιρό η λύση της παραμονής του μνημειακού συνόλου κατά χώρα (in situ).
Χωρίς λοιπόν να κρατάει ούτε καν τα προσχήματα, ο πρωθυπουργός Κ. Μητσοτάκης προανήγγειλε στη ΔΕΘ την αλλαγή της τεχνικής λύσης για την κατά χώρα ανάδειξη των αρχαιοτήτων, προδικάζοντας μάλιστα και την απόφαση του ΚΑΣ για απόσπαση του μνημειακού συνόλου.
Από κοντά και οι μέχρι πρότινος πολιτικοί αντίπαλοι, ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης κ. Ζέρβας, χωρίς καν να έχει ζητήσει προηγουμένως τη γνώμη του Δημοτικού Συμβουλίου, και ο κ. Ταχιάος, πρόεδρος πλέον της Αττικό Μετρό. Κι οι δυο τους, μαζί με άλλους μεγαλοπαράγοντες της πόλης, ενώθηκαν «σαν έτοιμοι από καιρό» κάτω από την πρωθυπουργική πρόταση και υπερασπίζονται ανενδοίαστα την απόσπαση των αρχαιοτήτων, με επιχειρήματα που παλινωδούν μεταξύ της «μη εφικτής λύσης», των «μεγάλων καθυστερήσεων» και του «υψηλού κόστους», πέφτοντας διαρκώς σε αντιφάσεις,  υποστηρίζοντας μια λύση από την οποία κερδισμένοι θα βγουν μόνο κάποιοι μεγαλοεργολάβοι και γνωστά οικονομικά συμφέροντα.
Όλα αυτά φυσικά από πολιτικούς χώρους που ενώ εύκολα πλειοδοτούν σε εθνικισμό, και κόπτονται για την ιστορία, το παρελθόν, την παράδοση και άλλα τέτοια ηχηρά, προσπερνούν ως κάτι αμελητέο τη διάσωση και ανάδειξη των ρωμαϊκών και βυζαντινών ευρημάτων στον σταθμό Βενιζέλου.
Αυτό το -σχεδόν κωμικό, αν δεν ήταν τόσο σοβαρό- πισωγύρισμα σε μια συζήτηση που η πόλη πίστευε ότι είχε λήξει, προαναγγέλλει μια σειρά από δυσοίωνες εξελίξεις:
1)     Καταστροφή του μνημειακού συνόλου ως έχει αυτή τη στιγμή,
2)     Η μοίρα του μετά την απόσπαση τίθεται εν αμφιβόλω.
3)     Νέο φαγοπότι της εργολαβίας και κάθε εμπλεκόμενου μέσω αποζημιώσεων λόγω της μη τήρησης των χρονοδιαγραμμάτων.
4)     Περαιτέρω αναβολή της λειτουργίας του μετρό στο διηνεκές (αντί του 2021 για το μεγαλύτερο μέρος και του 2023 για το σταθμό Βενιζέλου) και συνέχιση της ταλαιπωρίας του λαού της πόλης.
5)     Διατήρηση και επιδείνωση του καθεστώτος εργοδοτικής ασυδοσίας και εργασιακής ανασφάλειας με εργαζομένους-ομήρους τόσο στο αρχαιολογικό, όσο και στο τεχνικό σκέλος του έργου.
Πιο συγκεκριμένα: